Žort ze žywjenja

Jaden muž lažy južo dlejšy cas w komje, casy wón krotko wócuśejo. Jogo žeńska jo źeń a noc pśi jogo póstoli a stražujo. Ako wón jo zasej raz wócuśeł, kažo jej, pitśku bližej pśiś. Wón šepoco: "We wšyknych tych złych casach sy była pśecej pó mójom boce. Ako su mě ze źěła pušćili, sy była pśi mnjo. Ako jo mój wobchod kamsy šeł, sy mě pódpěrała. Ako smej swój dom zgubiłej, sy ku mnjo źaržała. Ako som tak tšašnje schórjeł, sy była pśecej w mójej bliskosći. Wěš co?" Z wutšoby gnuta a ze łdzanyma wócyma glěda wóna na njogo. "Co ga jo, mój lubki?", wóna šepnjo. "Ty stara tšumplawa wjeźoš mě jan do njegluki!"