W zašłym lěću přebywach ze swójbu na Rujanach. Wězo wobhladachmy sebi tež zbytki něhdyšeho słowjanskeho hrodźišća pola Arkony. Tu hołdowachu naši prjedownicy před tysac lětami najwyšemu přibóhej połobskich a přimórnych Słowjanow, Swantowitej. W lěće 1168 zničachu Danojo hrodźišćo a swjatnicu.
Hrodźišćo steješe tehdy na kromje nahłeho pobrjoha, kajkiž jón wot kupy znajemy. W běhu přichodnych lětstotkow so wot tuteho pobrjoha přeco zaso wulke kruchi wotłamachu a so do morja sypnychu. Na tute wašnje so bywše hrodźišćo poněčim zhubi! Jako pobych w lěću tam, běše jenož hišće něhdźe jedna třećina hrodźišća spóznać. Běše wěstoty dla zakazane, na płoninu zbytneho hrodźišća stupić, dokelž wobsteji stajnje strach, zo so dalše dźěle nahłeho pobrjoha do morja sypnu, kaž so to w zašłych lětach wjacore razy na Rujanach stało je. Jenož mała skupinka archeologow ma přistup, zo by za powostankami tehdyšich słowjanskich wobydlerjow slědźić móhła.
Haj, a nětko je so woprawdźe dalši dźěl hrodźišća 30 metrow do hłubiny zwjesł (foto: dpa). Škoda! Rěči so wo něhdźe 1500 kubiknych metrow. To je hórka strata. Archeologojo chcedźa nětko tak spěšnje kaž móžno w spadanej pjeršći za namakankami slědźić, prjedy hač žołmy, dešć a wětr wšo wotnjesu.
Za mnje je zjaw, zo so přeco dalše dźěle hrodźišća do morja sypnu, makaberna symbolika za drjebjenje našeho małeho ludu. Tak kaž žołmy Baltiskeho morja poněčim hrodźišćo podrywaja, takle němske morjo naš lud přeco dale asimiluje.
